Park Narodowy Zion to jeden z najczęściej odwiedzanych parków w Ameryce, który został utworzony 19 listopada 1919 roku i był pierwszym parkiem narodowym w stanie Utah, do tego czasu Zion funkcjonował jako Narodowy Pomnik Mukuntuweap. Park położony jest w południowo-zachodnim krańcu Utah w pobliżu granic Arizony i Nevady i obejmuje ponad 600 km2, z czego 160 km2 to szlaki wędrowne.
Zion to odkrywanie stromych klifów, szlaki do wysokich punktów z niesamowitymi widokami oraz niezapomniane wędrówki w wąskich kanionach w wodzie co najmniej po kostki.
Dzień w parku narodowym Zion
Park narodowy Bryce, o którym pisałam wcześniej tutaj, znajduje się w miarę blisko parku Zion. Po spędzeniu nocy w Hatch, z samego rana opuściliśmy hotel i ruszyliśmy po kolejną dawkę nowych doznań. Mimo że po upływie niecałej godziny dotarliśmy na miejsce i w parku byliśmy naprawdę wcześnie, nasze zwiedzanie rozpoczęło się dopiero po zostawieniu auta na parkingu parku, a z tym mieliśmy mały problem.
Na miejscu, okazało się, że amerykanie obchodzą jakieś święto i niestety ruch w parku był dużo większy niż zwykle. Ta niemiła niespodzianka nie tylko utrudniła nam znalezienie miejsca parkingowego, ale też nie najlepiej wpłynęła na nasze dalsze plany. Na Zion przeznaczyliśmy jeden dzień i w tym jednym dniu chcieliśmy wykonać dwa najważniejsze szlaki parku. Niestety przez obecne tłumy ludzi w parku, musieliśmy dokonać trudnego wyboru.
The Zion Angels Landing to szlak o całkowitej długości 8 km (podróż w obie strony), który uważany jest za jeden z najniebezpieczniejszych szlaków USA. Angels Landing stoi w centrum Kanionu Zion w zakolu podkowy w rzece Virgin a wędrówka na szczyt tej ogromnej skalnej góry to różnica 450 metrów wzniesień.
Szlak uważany jest za ciężki i odradzany jest osobą z lękiem wysokości. Niektóre odcinki są tak strome, że trzeba zadowolić się łańcuchami przymocowanymi do ściany skalnej („via ferrata”), ze stromą przepaścią po obu stronach. Domyślam się, jak ogromna musi być adrenalina, pokonując właśnie ten odcinek i jak niezmiernie duża musi być satysfakcja po zdobyciu tego kultowego miejsca w parku Zion.
Wspinaczka na Angels Landing to doświadczenie “życia nad przepaścią” a moim podróżniczym marzeniem było pokonanie lęku wysokości, udając się na szczyt właśnie tej skały.
Nie udało się. Duży ruch w parku spowodował, że już na samym starcie, aby dostać się do początku szlaku, trzeba było stanąć w kolejce, a to pochłonęłoby ponad 2 godziny naszego dnia. Do tego trzeba było jeszcze doliczyć czas wędrówki szlakiem w upalnym słońcu od 3 do 5 godzin. Gdybyśmy zdecydowali się na ten szlak, prawdopodobnie nie mielibyśmy czasu na spacer szlakiem The Narrows, a on był obowiązkowy 🙂
Ciekawostka:
Angel’s Landing wzięło swoją nazwę od mężczyzny imieniem Frederick Fisher w 1916 roku, który rzuciwszy okiem na szczyt stwierdził “Only an angel could land on it”/ “Tylko anioł może na nim wylądować”
Angels Landing słynie z tego, że jest ciężki i niebezpieczny. Nie jest łatwo określić dokładną liczbę osób, które spadły ze szlaku, ale najdokładniejsze źródła podają, że do 2021 roku na szlaku w wyniku upadków zginęło 14 osób. Co ciekawe, mimo że Angels Landing zyskało miano zabójczej wędrówki to na szlaku Emerald Pools zgineło jeszcze więcej ludzi.
Drugim szlakiem, dla którego postanowiliśmy odwiedzić park Zion był szlak The Narrows, który swoją wyjątkową scenerią i sposobem wędrówki po rzece, każdego roku przyciąga rzesze turystów z całego świata.
The Narrows to kanion szczelinowy, najwęższa część Kanionu Zion w parku narodowym Zion, położona na North Fork od rzeki Virgin, powyżej głównego kanionu. Przez miliony lat rzeka Virgin przecinała czerwone piaskowce parku narodowego Zion, tworząc jedne z najbardziej niezapomnianych krajobrazów, jakie mogliśmy zobaczyć.
Wędrówka szlakiem The Narrows to spacer po zimnej rzece, w której poziom wody zależy od odpadów i topniejącego śniegu i zmienia się z dnia na dzień. Trudność przemieszczania się w wodzie również bywa różna. Niekiedy woda potrafiła sięgać nam po 80-90 cm. Dodatkowym utrudnieniem były śliskie kamienie i niekiedy silniejszy prąd wody.
Odpowiednie obuwie na spacer szlakiem The Narrows jest naprawdę ważne. My na potrzeby naszej wędrówki skorzystaliśmy z wypożyczalni w parku, w której wypożyczyliśmy zarówno buty, jak i kijki. Takie kijki są naprawdę bardzo przydatne i chociaż służą one głównie do zachowania równowagi, to bardzo często przydają się w sprawdzeniu głębokości, zanim postawi się kolejny krok. Krótko mówiąc, kijki nie raz uratowały nas, a już na pewno mnie przed większym zanurzeniem. 🙂
Własne obuwie najlepiej jest zostawić w aucie lub schować do plecaka, my tego nie zrobiliśmy i przy małych potknięciach nie raz lądowały one wodzie. W kanionie brakuje słońca, więc dalsze spacery po opuszczeniu The Narrows trzeba było wykonywać w lekko mokrych butach, co nie jest przyjemne 🙂
Jeśli nie macie wprawy w tego typu wycieczkach, to nie ryzykujcie i nie zabierajcie ze sobą drogiego sprzętu fotograficznego. Ciężko było mi się rozstać z aparatem fotograficznym, ale cieszę się, że posłuchałam Chrisa, oszczędziło mi to sporo stresu a zdjęcia z telefonu wyszły nie najgorzej 🙂
Ściany kanionu wąskie są na ponad 300 metrów i w niektórych miejscach oddalone od siebie zaledwie 6 metrami.
Szlak The Narrows to wędrówka, której nigdy nie zapomnimy.
WAŻNE: szlak jest podatny na gwałtowne powodzie, ponieważ znaczna część otaczającego obszaru to nagie skały, które nie wchłaniają wody. Podczas burz spływ jest szybko kierowany do kanionu. Przy gwałtownych powodziach poziom wody podnosi się niemal natychmiast w ciągu kilku minut.
Gwałtowne niezapowiedziane powodzie w parku Zion nie raz przyczyniły się do uwięzienia wędrowców w kanionie, a nawet i zgonów. Ważne jest więc sprawdzenie warunków atmosferycznych danego dnia i doinformowanie się w punkcie informacyjnym o wszelkiego rodzaju niebezpieczeństwach.
Pamiętam, że nas ostrzegano przed ogromnymi pająkami, ponieważ park odwiedziliśmy w sezonie wylęgu tych paskudnych stworzeń. Stojąc w kolejce do Shutlle bus chyba z 15 minut zastanawiałam się co robić. Nie znoszę pająków, ale ciesze się, że te wszystkie dramatyczne opowiadania nie przyczyniły się do mojej rezygnacji 🙂
Mokra po pas, ale jaka szczęśliwa
Po kilku godzinnym spacerze w wodzie trzeba było się troszkę wysuszyć.
Innymi ścieżkami parku Zion
Wracając pamięcią do naszej wizyty w parku Zion, muszę przyznać, że będąc tam, mieliśmy niezłego pecha. Nie tylko ze względu na ruch, ale również ze względu na zamknięte szlaki. Na powyższym zdjęciu mapki, którą otrzymaliśmy w punkcie informacyjnym, możecie zauważyć 5 niebieskich krzyżyków. Te szlaki były wówczas zamknięte z różnych przyczyn, najczęstszym jednak problemem były oblewające się skały.
Po powrocie z The Narrows zważywszy na czas, który pozostał nam w parku zdecydowaliśmy się wykonać godzinny spacer szlakiem Lower Emerald Pool Trail, a następnie udać się na zachód słońca do Canyon Overlook.
Lower Emerald Pool Trail/ Szlak szmaragdowych jezior położony jest w samym sercu parku Zion. Szlak zaczyna się naprzeciwko przystanku autobusowego nr 5 i prowadzi do amfiteatru, w którym delikatne wodospady spływają po ścianach skał z czerwonego piaskowca parku Zion, co mocno urozmaica spacer. Szlak jest łatwy, krótki i w dużej części zacieniony, a to sprawia, że wędrówka w upalnym lecie jest bardzo przyjemna.
Lower Emerald Pools
Canyon Overlook Trail/ Szlak widokowy kanionu to wspaniały prosty szlak, który prowadzi do niesamowitego punktu widokowego na Kanion Zion. Aby dostać się na początek szlaku, musicie skorzystać z własnego samochodu (shuttle bus do tego miejsca Was nie dowiezie). Z Visitor Centre ruszacie autostradą nr 9 na północny wschód w kierunku wschodniego wejścia do parku narodowego Zion. Po przejechaniu przez tunel Mount Carmel po prawej stronie znajdziecie parking, na którym możecie zostawić auto. Początek szlaku Canyon Overlook znajduje się tuż przy autostradzie nr 9. Pierwsze co musicie znaleźć to schody, które trzeba pokonać i które dalej poprowadzą Was do punktu widokowego.
Na szlaku Canyon Overlook
Oczekując na zachód słońca w Canyon Overlook
Nie wiem, co się stało, ale najwięcej zdjęć z Canyon Overlook to zdjęcia patrzące wstecz na szlak, którym szliśmy. Zdjęcia skierowane na sam kanion gdzieś przepadły… zachowało się jedynie zdjęcie na autostradę nr 9, wielka szkoda!
Zawijasy drogi nr 9 z punktu widokowego szlaku Canyon Overlook.
Sceneria okolic parku narodowego Zion jest niesamowicie piękna. Na koniec dnia mieliśmy szczęście i przepiękny krajobraz prążkowych gór wzbogacił widok spacerujących górskich kóz.
Informacje praktyczne
Godziny otwarcia parku narodowego Zion: Park jest otwarty przez cały rok. Pełny wykaz godzin otwarcia parku znajdziecie tutaj.
Bilet wjazdu do parku narodowego Zion kosztuje 35 $ za samochód, 30 $ za motocykl, 20 $ za osobę (dla pieszych i rowerzystów). Zwiedzający do lat 15 mają wstęp wolny. Bilety są ważne przez 7 dni.
Posiadacze rocznej kary Annual Pass mają wstęp wolny. Jeśli planujecie odwiedzić podczas Waszego pobytu w USA więcej rezerwatów przyrody, zdecydowanie bardziej opłacalne jest zakupienie tej karty tutaj.
Kiedy najlepiej odwiedzić park? Jeśli podobnie jak my kochacie piesze wędrówki, to proponuje Wam, odwiedzić park w okresie letnim. Zimą wiele dróg i szlaków może być zamkniętych. My park odwiedziliśmy w sierpniu 2019 roku. Pogoda w tym miesiącu była wręcz idealna, do tego na szlakach było spokojnie i nie mieliśmy problemów z zaparkowaniem auta na parkingu parku. Aby sprawdzić obecne warunki w parku, zajrzyjcie tutaj.
Przed planowaniem daty na zwiedzanie parku upewnijcie się jednak, czy nie traficie przypadkiem na jedno z amerykańskich świąt. Z doświadczenia wiemy, że parki są wtedy mocno oblegane przez Amerykanów, którzy mają wolne od pracy.
Jak poruszać się po parku? W miesiącach od marca do listopada poruszanie się w parku drogą Zion Canyon Scenic Drive, która prowadzi do większości atrakcji, odbywa się tylko i wyłącznie za pomocą bezpłatnych busów wahadłowych tzw. shuttle bus. Autobusy kursują co 6-10 minut i zatrzymują się na terenie całego parku.
Jeżeli postanowicie zatrzymać się w Springdale bądź z braku miejsc parkingowych w Visitors Center będziecie musieli zostawić auto poza parkiem, to z miasta również kursuje bezpłatny shuttle bus, który zabierze was do parku. Pamiętajcie jednak, że na szlak Canyon Overlook shuttle bus nie dojeżdza. Tam musicie dostać się własnym autem bądź wypożyczonym rowerem.
Ile czasu przeznaczyć na pobyt w parku? Na tego typu pytania zawsze ciężko jest odpowiedzieć, ponieważ wszystko zależy od waszych planów i tego, co chcecie zrobić, bądź zobaczyć. Gdybyśmy układali nasz plan podróży po USA jeszcze raz, to na 100% na park Zion przeznaczylibyśmy dwa dni. Pierwszego dnia zrobilibyśmy szlak Angels Landing + inne krótkie szlaki, a drugiego dnia wyruszylibyśmy do The Narrows + na inne krótkie szlaki.
Gdzie się zatrzymać? Z racji tego, że następnego dnia mieliśmy pojawić się w Page, nocowaliśmy tutaj.
Mapa przystanków busów wahadłowych w mieście Springdale
Szlaki turystyczne – spis
TEN WPIS JEST CZĘŚCIĄ SERII POSTÓW NASZEJ PODRÓŻY PO AMERYCE Z 2019 ROKU