Machu Picchu to wyjątkowe miejsce, które od lat znajduje się na szczycie listy marzeń wielu podróżników i jest nie tylko jednym z najbardziej znanych stanowisk archeologicznych na świecie, ale także jednym z siedmiu nowych cudów świata, które zachwyca swoją tajemniczością i majestatem.
Możliwość zobaczenia Machu Picchu na własne oczy było dla nas wyjątkowym doświadczeniem, które zdecydowanie przerosło nasze oczekiwania.
Monumentalne ruiny otoczone majestatycznymi górami, niesamowita atmosfera i historia, która skrywa się w każdym kamieniu tego legendarnego miasta, sprawiły, że nasza podróż zmieniła się z „turystycznego celu” w „wyprawę w przeszłość”
Widok starożytnych ruin na tle zielonych, strzelistych gór zachowaliśmy nie tylko w naszych wspomnieniach, ale również i w fotografiach, które za każdym razem przenoszą nas do tych magicznych chwil.
W dzisiejszym wpisie zabiorę Cię w podróż do Machu Picchu i podzielę się naszymi doświadczeniami i wskazówkami dotyczącymi najlepszego sposobu zwiedzania tego cudu.
Jak dostać się do Machu Picchu?
Do dawnej stolicy imperium Inków można dotrzeć na dwa sposoby, co sprawia, że każdy podróżnik może znaleźć coś odpowiedniego dla siebie.
Najpopularniejszą opcją jest podróż pociągiem do małej wioski Aguas Calientes, a następnie przejazd autobusem z Aguas Calientes do Machu Picchu.
Inną opcją jest słynny 4-dniowy trekking szlakiem Inków. Jest to zabytkowa ścieżka, którą szli Inkowie, aby dostać się do Machu Picchu. Podczas tej kilkudniowej wyprawy napotykasz na swojej drodze wiele ruin Inków i będziesz spać w namiotach. Szlak Inków można zrobić tylko i wyłącznie w towarzystwie przewodników, gdyż jest to jedyna wędrówka, która kończy się w Machu Picchu, a nie w wiosce Aguas Calientes.
Ze względu na czas, który mieliśmy przeznaczony w Peru (28 dni) i obszerne plany dotyczące naszego zwiedzania, zdecydowaliśmy się na podróż pociągiem, który oferuje wygodę i niesamowite widoki podczas całej trasy.
Bez względu na to, którą z podanych wyżej opcji wybierzesz, pamiętaj o tym, aby nie zwlekać za długo z rezerwacją biletów.
Nie wszyscy o tym wiedzą, my również tego nie wiedzieliśmy, ale przejazd do Aguas Calientes oferują dwie różne firmy. Są to Peru Rail i Inca Rail. Każda z firm oferuje własne usługi. Ponadto istnieje luksusowa spółka kolejowa Belmond, która jest częścią Peru Rail.
Do wyboru są różne rodzaje pociągów. Do miasteczka Aguas Calientes można dojechać pociągami zwykłymi, ale także niezwykle luksusowym pociągiem Hiram Bingham. Pociągi średniej klasy, aczkolwiek bardziej luksusowe niż pociągi standardowe mają okna z widokiem panoramicznym.
Pociągi luksusowe Hirnam Bingham są jednymi z najpiękniejszych pociągów na świecie. Pociągi również mają okna z widokiem panoramicznym a podczas podróży serwowane są wykwintne posiłki. Pociągi Hirnam Bingham posiadają również wagon obserwacyjny, co wygląda bardzo zachęcająco na Instagramie. 😉
Pociąg, który zawiózł nas do wsioski Aguas Calientes, należy do firmy Peru Rail. Peru Rail jest starszą firmą niż firma Inca Rail. Peru Rail działa na rynku od 1999 roku, młodsza firma Inca Rail rozpoczęła swoja działalność w roku 2009.
Do Machu Picchu nie prowadzi żadna autostrada, jedynie tory kolejowe bądź wędrówka szlakiem Inków, którą opcję wybierzesz?
Długa podróż pociągiem (prawie 4 godziny) przez malownicze doliny wzdłuż rzeki Urubamba już sama w sobie była wspaniałą przygodą i spektakularnym wstępem do tego, co mogliśmy zobaczyć po dotarciu na miejsce
Zza szyb pociągu
Witaj na dworcu w Aguas Calientes – pobliskim miasteczku Machu Picchu, która jest bazą wypadową do jego zwiedzania.
Po przybyciu do Aguas Calientes i zostawieniu podręcznego bagażu w hotelu, w którym się zatrzymaliśmy, udaliśmy się na krótki spacer po okolicy.
Aguas Calientes, znane również jako Machu Picchu Pueblo, to urokliwe miasteczko, gdzie oprócz zwiedzania starożytnej twierdzy, można również skorzystać z gorących źródeł termalnych, które znajdują się w mieście. Innym pomysłem na “nudę” po dotarciu do miasta mogą być szlaki wędrówkowe dostępne w okolicy lub sklepiki i stragany oferujące wszystko to, co przykuwa wzrok turysty.
Tradycyjne peruwiańskie pamiątki
Pociąg firmy Inca Rail, o którym wspomniałam wyżej
Kilka kadrów z Aguas Calientes
Zwiedzanie Machu Picchu. Ciekawe fakty
Pobyt w Machu Picchu to wyjątkowy czas, dlatego szczerze polecam zwiedzanie Machu Picchu z prywatnym przewodnikiem. Oczywiście możesz ograniczyć swoją wizytę tylko i wyłącznie do podziwiania majestycznych ruin i robieniu pięknych zdjęć, ale głębsze zrozumienie historii, kultury i tajemnic tego niezwykłego miejsca jest jak najbardziej wskazane.
Naszego przewodnika poznaliśmy w trakcie czekania na autobus do Machu Picchu. Nieznajomy mężczyzna podszedł do nas z zapytaniem, czy mamy kogoś, kto wzbogaci nasze doświadczenie zwiedzania i przedstawił swoją ofertę. Od samego początku wiedzieliśmy, że Machu Picchu chcemy zwiedzić z osobą, która nauczy nas czegoś więcej o tym miejscu, więc nie zastanawialiśmy się ani chwili, zwłaszcza że język angielski naszego towarzysza był na bardzo dobrym poziomie.
Po dotarciu na miejsce rozpoczęliśmy zwiedzanie. Pierwszy widok na Machu Picchu był zniewalający, a poranny klimat i lekkie zamglenie niesamowicie podkreśliło piękno tego miejsca. Wsłuchawszy się spacerując w fascynujące opowieści o codziennym życiu Inków oraz o ich architektonicznych osiągnięciach zrozumieliśmy fenomen i wyjątkowość nie tylko samego Machu Picchu, ale też i kultury, która stworzyła to miejsce.
Machu Picchu znajduje się na wysokości 2430 metrów nad poziomem morza w regionie Cuzco. Uważa się, że starożytne miasto zostało zbudowane za panowania Pachacuti Inki Yupanqui, wielkiego władcy Inków, około 1450 roku.
Funkcja Machu Picchu nie jest w pełni znana. Starożytne ruiny mogły być królewskim miastem, ośrodkiem religijnym, wojskową fortecą lub miejscem obserwacji astronomicznych.
Budynki miasta Machu Picchu wykonane są z dokładnie dopasowanych kamieni, które ułożone zostały bez użycia zaprawy. Technika ta, zwana “ashlar”, pozwala kamieniom poruszać się podczas trzęsień ziemi nie powodując uszkodzeń.
Ruiny zostały odkryte przez amerykańskiego historyka Hirama Binghama w 1911 roku, chociaż lokalni mieszkańcy znali je wcześniej.
W 1983 roku Machu Picchu zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako kulturowo i przyrodniczo unikalne miejsce.
Piękno ruin otoczonych mglistymi górami i soczyście zieloną okolicą. Inkowie starannie zintegrowali Machu Picchu z otaczającą przyrodą. Wiele budynków zostało zbudowanych tak, aby nie zakłócały naturalnych kształtów gór.
Największe wrażenie podczas zwiedzania Machu Picchu wywarły na mnie opowieści dotyczące układu astronomicznego tego miejsca. Inkowie byli mistrzami obserwacji nieba, a ich wiedza astronomiczna przenikała każdy aspekt życia, w tym również architekturę.
To, co sprawia, że opowieści te są aż tak wyjątkowe, to świadomość, że inkowie bez nowoczesnej technologii potrafili precyzyjnie ustawić swoje świątynie tak, aby odzwierciedlały ruch ciał niebieskich.
Słońce miało ogromne znaczenie w kulturze Inków. Inti- Bóg Słońca był jednym z najważniejszych bóstw w kulturze Inków. Uważano, że władcy Inków są bezpośrednimi potomkami Inti, co dawało im boskie prawo do rządzenia.
Machu Picchu jest jednym z miejsc, które wspaniale ilustruje duchowe i praktyczne powiązanie starożytnych cywilizacji Inków z astronomią. Konstrukcje Machu Picchu mają silne powiązania z przestrzenią kosmiczną.
W Machu Picchu znajduje się Świątynia Słońca, która jest jednym z najważniejszych budynków całego kompleksu. Półkolista budowla była używana do ceremonii związanych z kultem słońca. W dni przesileń (na półkuli południowej) – 21 czerwca i 21 grudnia – i równonocy – 21 marca i 21 września – słońce tworzy specyficzne wzory światła i cienia na różnych budynkach, co było używane przez Inków do wyznaczania ważnych dat w ich kalendarzu.
Kolejnym przykładem usytuowania Machu Picchu w stosunku do astronomii jest Kamień Intihuatana często nazywany “słonecznym zegarem” który jest jednym z najbardziej zagadkowych artefaktów w Machu Picchu. Kamień został ustawiony tak, aby mógł służyć jako zegar astronomiczny, pozwalając Inkom na śledzenie ruchów słońca i określanie pór roku. Było to kluczowe dla rolnictwa, aby móc określać najlepsze czasy na siew i zbiory oraz dla planowania religijnych ceremonii.
Następnym przykładem jest Świątynia Trzech Okien. Jak się zapewne domyślasz świątynia ma trzy okna, które są strategicznie rozmieszczone, aby mogły łapać pierwsze promienie wschodzącego słońca.
Jeszcze innym przykładem jest Plaza Principal, która ustawiona jest w taki sposób, że podczas przesilenia letniego 21 grudnia (na półkuli południowej) słońce wschodzi bezpośrednio nad pobliskim szczytem Huayna Picchu, co mogło mieć znaczenie religijne dla Inków
Chociaż Inkowie znali zasadę koła, nie używali go do budowy Machu Picchu. Wszystkie materiały były transportowane ręcznie lub za pomocą zwierząt.
Inkowie stworzyli skomplikowane systemy irygacyjne takie jak akwedukty, fontanny i kanały, które dostarczały wodę do tarasów, co pozwalało na uprawy w trudnych warunkach górskich. Machu Picchu posiada 16 fontann, z których woda była dostarczana z naturalnego źródła położonego na północ od miasta.
Spacerując ścieżkami zaginionego miasta każdy mijany przez nas głaz, mur, a także zielony taras był dowodem niezwykłych umiejętności Inków, którzy zbudowali to miejsce setki lat temu.
El Torreon, czyli Świątynia Słońca
Oprócz widocznych tarasów rolniczych istnieją również ukryte tarasy pod ziemią. Umożliwiały one odpływ wody deszczowej i zapobiegały erozji, co było ważne dla stabilności konstrukcji.
Społeczeństwo Machu Picchu miało wyraźną hierarchię. Na szczycie żyli kapłani i szlachta. Poniżej rolnicy, rzemieślnicy i robotnicy.
Świątynia Słońca z lotu ptaka
W Świątyni Słońca znajdują się dwa zagadkowe koła, które uchodzą za wodne lustra, w których obserwować można niebo. Niektórzy badacze twierdzą, że są to oczy Pachamamy, inkaskiej bogini ziemi, zapewniającej żywność pól i płodność.
Okna w Machu Picchu mają kształt trapezu ze względów praktycznych i architektonicznych. Ten specyficzny kształt zapewniał stabilność i odporność budynków na trzęsienia ziemi, które często występują w rejonie andyjskim. Kształt okien pozwalał na równomierne rozłożenie ciężaru budowli, co zmniejszało ryzyko zawalenia się ścian podczas wstrząsów sejsmicznych.
Dzieło starożytności
W 2003 roku w Machu Picchu odkryto złotą sztabkę w ramach prowadzenia wykopalisk archeologicznych prowadzonych w tamtym regionie. Znalezisko to miało miejsce w jednej z wnęk znajdujących się w pobliżu Świątyni Trzech Okien. Sztabka ważyła 12 gramów i jest jednym z nielicznych dowodów na obecność złota w Machu Picchu.
Świątynia Kondora to kolejna wyjątkowa budowla, która ma skrzydła wyrzeźbione na ogromnej skale góry, podczas gdy głowa i szyja ptaka są wyrzeźbione na podłodze jako ołtarz. Kondor był jednym z najważniejszych ptaków w kulturze Inków. Ptak symbolizuje siłę, mądrość oraz bliskość z bogami. Kondor był uważany za pośrednika między światem żywych a światem duchów. Świątynia Kondora mogła być miejscem składania ofiar.
Powiązanie Machu Picchu z Munią Huanitą dotyczy przede wszystkim kontekstu kulturowego i archeologicznego, związanego z inkaskimi rytuałami i ofiarami ludzkimi. Inkowie składali ofiary z dzieci, aby zapewnić sobie przychylność bogów i zachować równowagę kosmiczną.
Pod Świątynią Trzech Okien
Na północnym końcu starożytnego miasta znajduje się Święta Skała (Piedra Sagrada). Święta Skała to duży, płaski blok kamienny o wymiarach około 3 metrów szerokości i 7 metrów długości. Skała jest umieszczona na kamiennej podstawie i jest otoczona niskim murem. Kształt Świętej Skały przypomina zarys góry Yanantin, która znajduje się w tle. Święta Skała mogła pełnić funkcję miejsca, gdzie składano ofiary, modlono się lub przeprowadzano inne rytuały religijne.
Huchuy Picchu
Na koniec naszego pobytu w Machu Picchu zdobyliśmy szczyt Huchuy Picchu! Chcieliśmy doświadczyć Machu Picchu z innej perspektywy. Huchuy Picchyu (Młodsza Góra) to imponujący szczyt, który wznosi się nad ruinami Machu Picchu. Wysokość Huchuy Picchu to około 2720 metrów nad poziomem morza, czyli około 360 metrów wyżej niż same ruiny Machu Picchu.
Wspinaczka na Huayna Picchu to jedno z najbardziej ekscytujących doświadczeń, jakie można przeżyć w starożytnym mieście. Trasa jest stroma, z wąskimi ścieżkami oraz kamiennymi schodami, które prowadzą na szczyt.
W drodze do kulminacyjnego punktu całego dnia
Hallo!!! Ja tu zdjęcie chcę pstryknąć…
Gracias!!! Muchas gracias 😉
Szczyt zdobyty!!!
Z góry Huchuy Picchu roztacza się niezrównany widok na Machu Picchu i całą dolinę Urubamba
Kilka kadrów z drogi powrotnej
Wiem, że ciężko to dostrzec na zdjęciu, ale mury Machu Picchu mogą się mienić w określonych warunkach oświetleniowych, co dodaje im unikalnego charakteru. Mury Machu Picchu zostały zbudowane głównie z granitu, który jest skałą magmową składająca się z kwarcu, skalenia i miki. Kwarc jest minerałem, który może odbijać światło, tworząc połyskujący efekt, szczególnie widoczny w świetle słonecznym. Świecące, połyskujące drobinki w murach Machu Picchu to prawdopodobnie mikroskopijne kryształy kwarcu obecne w skalach użytych do budowy starożytnego miasta Inków.
Ostatni rzut okiem na dzieło człowieka w tle dzieła matki natury
W drodze powrotnej z Machu Picchu naszą uwagę przyciągnęła niezwykle bujna roślinność otaczająca ścieżki i mury starożytnego miasta. Spacerując wśród zieleni, dostrzegliśmy coś, co początkowo wydawało się niepozorną rośliną, ale po bliższym przyjrzeniu się rozpoznaliśmy w niej imbir.
To doświadczenie pokazuje, jak wiele skarbów natury można dostrzec, gdy tylko zwolnimy i zaczniemy uważniej obserwować otaczający nas świat 🙂
Roślinność dżungli
Po dotarciu do wioski udaliśmy się na małe drinki, a następnie ruszyliśmy powrotnym pociągiem do Cuzco.
Widoki z tarasu baru na miasteczko Aguas Caliente
Podczas naszej podróży po Peru mieliśmy okazję spróbować wielu lokalnych specjałów. Jednym z wyjątkowych smakołyków, a raczej nektarów był napój z czarnej a właściwie z fioletowej kukurydzy, znany jako chich morada. Jest to orzeźwiający, naturalnie słodki napój przygotowany z fioletowej kukurydzy, która jest gotowana wraz z dodatkiem owoców, takich jak ananas, oraz przypraw takich jak cynamon i goździki.
Oprócz chichy morady, w wielu restauracjach często serwowano przekąski z solonych, prażonych pestek kukurydzy, znanych jako cancha. Cancha jest niezwykle popularna w Peru i często podaje się ją w lokalnych restauracjach przed posiłkiem lub jako dodatek do dań głównych.
Powrót do Cuzco
Widoki zza szyb pociągu
W drodze powrotnej załoga pociągu przygotowała małe show, prezentujące peruwiańską modę. Był taniec, śpiew i ogólnie rzecz biorąc miła, choć nieco komercyjna atmosfera.
Informacje praktyczne
Jedną z ważniejszych informacji praktycznych jest to, aby zawsze wszędzie być na czas. Zarówno na stacji kolejowej w Cusco, jak i na stacji busów w Aguas Caliente są ogromne kolejki.
Stacja kolejowa w Cusco skąd odjeżdżają pociągi do Aguas Caliente
Stacja busów wyjeżdżających do Machu Picchu, godzina 6:00 rano
W trakcie podróży pociągiem zostały rozdane małe przekąski, pamiętaj, że podróż trochę trwa, zjedz więc dobre śniadanie i zabierz ze sobą ewentualnie coś extra.
Szukając hotelu, zadbaj o to, aby był on blisko stacji odjazdu busów i najlepiej z możliwością śniadań. Jeśli tak jak my zamierzasz wyruszyć do Machu Picchu pierwszym autobusem to dowiedz się, czy śniadania są serwowane o wcześniejszej porze dnia.
Hotel: Susanna Inn Machu Picchu
Dania w Aguas Calientes były jednymi z najlepszych dań, które jedliśmy w Peru. Restauracje, które możemy polecić to: Full House Peruvian Cuisine i Mapacho Craft Beer Restaurant
Dzień pierwszy lunch & obiadokolacja
Dzień drugi obiad przed wyjazdem powrotnym
TEN WPIS JEST CZĘŚCIĄ SERII POSTÓW NASZEJ PODRÓŻY PO PERU KTÓRĄ ODBYLIŚMY W 2022 ROKU
>>> Jezioro Humantay. Jednodniowa wycieczka z Cusco. Peru
>>> Święta Dolina Inków. Jednodniowa wycieczka z Cusco
>>> Cuzco. Najstarsze miasto Ameryki Poøudniowej. Peru
>>> Tęczowa Góra & Czerwona Dolina, Peru